Wypalony
Administrator
Dołączył: 15 Mar 2006
Posty: 142
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Temat postu: Satanisci |
|
|
Termin satanizm obejmuje wiele systemów przekonań i praktyk, a jego granice są wyjątkowo nieostre. Satanistycznymi określa się różne wyznania religijne, których członkowie rzeczywiście czczą różnie rozumianego Szatana, wiąże się je z różnymi praktykami pseudo-satanistycznymi, czy wreszcie stosuje jako pejoratywny epitet wobec wyznawców innych kultów.
Satanizm jako religia
Punktem odniesienia dla satanizmu jest wiara w istnienie "zasady życia" jako siły personifikującej moc natury, w tym seksualność i inne popędy. Szatan (inne używane nazwy to Lucyfer, Belial, Lewiatan, Baphomet czy Set) nie ma wiele wspólnego z piekłem, opętaniem, ofiarami z ludzi i zwierząt i nie jest demonem ani upostaciowionym złem. Satanizm wywodzi się z literatury romantycznej, Raju utraconego Johna Miltona i wielu twórców, jak Baudelaire, może być traktowanych jako proto-sataniści. Niektórzy twierdzą, iż innym źródłem tradycji satanistycznej są pisma Aleistera Crowleya, który szukał wspólnych cech łączących starożytne doktryny pogańskie, gnostyków, różokrzyżowców, teozofów, buddyzm, chrześcijaństwo, magię oraz wiele innych religii i prądów filozoficznych i stworzył koncept filozoficzno-mistyczny znany jako Thelema. Uważna i dogłębna lektura dzieł Crowleya ujawnia jednak, iż niewiele ma ona wspólnego z satanizmem, zaś sam Crowley był tak często traktowany ze względu na negatywny stosunek jaki miał do chrześcijaństwa. Nie przeszkadza to jednak satanistom czerpać z Thelemy garściami.
Największy współczesny związek wyznaniowy satanistów - Kościół Szatana (ang. the Church of Satan) - stworzył w 1966 roku Anton Szandor LaVey, autor Biblii Szatana, stanowiącej wykład filozofii i praktyki satanistycznej. Kościół Szatana posiada własną hierarchię kapłańską. Rozłamową Świątynię Seta stworzył w 1975 roku Michael Aquino, który w przeciwieństwie do LaVeya wierzył w osobowego Szatana i utożsamiał go ze starożytnym egipskim bogiem Setem. Istnieją także mniejsze organizacje, np. rasistowski Zakon Dziewięciu Kątów (Order of Nine Angles).
Według satanistów piekło i niebo nie istnieją. Człowiek jest zwierzęciem, które powinno skończyć z hipokryzją i głupotą (najważniejszy grzech według LaVeya), zacząć żyć pełnią życia, kochać tylko tych, którzy na miłość zasługują, a szkodzić swoim nieprzyjaciołom, zaspokajać swoje pragnienia, zamiast je tłumić. Sataniści nie wierzą w zbawienie i życie pozagrobowe, ale sądzą, że każdy może się samemu zbawić. W tym celu dążą do zrealizowania swoich namiętności i pragnień, ze szczególnym uwzględnieniem siedmiu grzechów głównych. Negatywnie oceniane są cnoty powściągliwości i altruizmu. Satanizm nakazuje czynić innym to, co inni tobie czynią oraz angażować się w aktywność seksualną zgodnie ze swoim potrzebami. Członkowie Kościoła Szatana czczą zwierzęta i dzieci jako przejawy życia.
Sataniści obchodzą Noc Walpurgii, Halloween, początkowe dni pór roku. Praktyki religijne obejmują magię seksualną, rytuały uzdrawiania, rytuały zniszczenia, praktyki okultystyczne. Modlitwa jest uważana za bezużyteczną, podobnie jak ofiary. Niektórzy sataniści odprawiają tak zwane Czarne Msze, będące parodystycznym odpowiednikiem katolickiej Mszy świętej. Symbolem satanistów jest odwrócony pentagram - pięciokątna gwiazda w okręgu (pieczęć Baphometa) z dwoma rogami skierowanymi ku górze, czasem opisana na głowie kozła.
Sataniści są powszechnie oskarżeni o składanie rytualnych ofiar ze zwierząt, lecz nie istnieją dowody, że główne satanistyczne organizacje religijne propagują i organizują takie formy kultu.
Satanizm jako subkultura
Składają się na nią luźne nieformalne grupy (często grupy rówieśnicze zbuntowanych nastolatków) bez spójnych i trwałych poglądów religijnych, doznających - najczęściej krótkotrwałej - fascynacji elementami satanizmu i innych tradycji, muzyką black metalową, filmami i literaturą przedstawiającą fikcyjne kulty satanistyczne oraz mitami nawiązującymi do średniowiecznego wyobrażenia diabła. Taki satanizm jest uprawiany najczęściej jako zabawa albo jako demonstracja niechęci wobec norm społecznych chrześcijańskiego społeczeństwa. Uczestnicy popełniają czasem wykroczenia, jak dewastowanie cmentarzy, malowanie symboli satanistycznych na murach; bardzo rzadko składane są ofiary z małych zwierząt (sprawcami poważniejszych przestępstw przypisywanych satanistom są najczęściej ludzie chorzy psychicznie). Rzeczywista wiara w istnienie diabła tożsamego z tym, w którego wierzą chrześcijanie, jest w tej grupie stosunkowo rzadka.
Oskarżenia o satanizm
Religie monoteistyczne zakładają, że prawdziwy Bóg jest jeden, a inne obiekty kultu są bezsilnymi wytworami natury i człowieka, albo też demonami - złymi duchami, zbuntowanymi przeciw Bogu. Niektórzy teologowie twierdzili, że także inne religie monoteistyczne (lub inne religie w ogóle) mają demoniczny charakter. Na przykład postrzeganie Boga żydowskiego jako diabła, a wyznawców judaizmu jako czcicieli szatana, doprowadziło do podejrzeń o rytualne zabójstwa, profanację hostii, wrogość wobec Kościoła i chrześcijańskiego społeczeństwa - co było jednym ze źródeł antysemityzmu. Podobne oskarżenia kierowano wobec muzułmanów, "heretyków" (chrześcijan innowierców) i "czarownic". Obecnie niewielu chrześcijan wyznaje podobne poglądy, a większość uważa muzułmanów i żydów, a tym bardziej innych chrześcijan za "dzieci jednego Boga".
Tym niemniej niekiedy oskarżenia o satanizm wprost lub aluzyjnie są kierowane pod adresem masonów (określanych jako "Antykościół"), osób praktykujących okultyzm i wyznawców neopogaństwa, Voodoo, Santerii i New Age'u, wyznawców buddyzmu, hinduizmu, członków niektórych sekt, a nawet katolików.
Wysocy Kapłani i Wysokie Kapłanki Kościoła Szatana
Anton Szandor LaVey (1966-1997)
Blanche Barton (1997-2002)
Peter H. Gilmore (od 2001)
Peggy Nadramia (od 2002)
Przywódca Kościoła Szatana w Polsce
Mateusz J. Karbonov
Znani członkowie Kościoła Szatana
Marc Almond - wokalista zespołu Soft Cell
Post został pochwalony 0 razy
|
|
sekty 
Autor
